من آن روز یک کارت هدیه دیجیتالی برای کسی خریدم. این به طور کلی ایده بدی است ، زیرا هدر رفتن و خرابی زیادی وجود دارد ، اما در حال حاضر پاسخ صحیح به مشکل بود.
کدی که فرد باید برای بازخرید کارت وارد کند این بود: X5LMFP478DRYTHQY
من مطمئن هستم که تیمی که روی ایجاد بستری امن برای انتقال میلیاردها دلار معاملات کار کرده است به کار سختی که انجام داده افتخار می کند.
به جز اینکه هیچ کس نمی خواهد این را تایپ کند ، و این فوق العاده غیر شخصی است.
اگر فهرستی از 1000 کلمه وجود داشت و کد پنج کلمه بود ، می توانست به همان اندازه امن باشد. همه کلمات می توانند مثبت باشند و املا و یادآوری آنها آسان باشد. تایپ کردن “تولدت مبارک تولدت مبارک جشن عروس دوست داشتنی” بیشتر به یادماندنی ، سرگرم کننده و جذاب خواهد بود و رایانه به اندازه کافی هوشمند است که فضاها را نادیده بگیرد.
روز قبل ، افراد پشتیبانی فنی در یک شرکت بزرگ دیگر از من می خواستند شماره سریال را در پایین دستگاه بخوانم. من مطمئن هستم که افراد فناوری به رقم های چک و سایر عناصر موجود در شماره سریال ، که به رنگ خاکستری بسیار کوچکتر از این وبلاگ نوشته شده بود ، افتخار می کردند. شامل 0 و O و یک 1 و شاید یک l.
و شماره سریال اجاق من برای خواندن آن روی زمین دراز کشیده است.
در همه این موارد ، سازمان ها شکست خوردند زیرا آنها تصمیم گرفتند که مسائل انسانی و فنی با یکدیگر همپوشانی نداشته باشند. این مسائل جزئی که من از آنها شکایت می کنم ، در مقایسه با تأثیرات متغیر زندگی که فناوری ایجاد می کند و از مشکلات سخت جلوگیری می کند ، چیزی نیستند.
در دانشکده پزشکی ، آنها روزها را به مردم آموزش می دهند تا عمل جراحی ریه ها را انجام دهند و به هیچ وجه به پزشکان جوان کمک نمی کنند تا یاد بگیرند چگونه بیماران خود را مجبور به ترک سیگار و واکسیناسیون کنند. فناوران مسائل انسانی را فراموش کرده اند.
وقتی به لبه های منحنی زنگ نزدیک می شویم ، این بسیار چشمگیر است. افراد ناتوان یا افرادی که به هر طریقی بدحجاب هستند ، با آنچه که افراد مشغول به کار ، اما کورکورانه فکر می کنند مهم است ، کنار گذاشته می شوند. یک کپچا که کار نمی کند ، یادگیری ماشینی که خوب یاد نمی گیرد ، سیستم هایی که به افرادی که به آنها نیاز دارند خدمات نمی دهد…
فناوری که مشکلی را برای افرادی که از آن استفاده می کنند حل نمی کند هنوز به پایان نرسیده است.