وقتی ماشین بنزینی برای اولین بار معرفی شد، نمی توانست با اسب ها رقابت کند. از این گذشته، ما هزاران سال فرصت داشتیم تا سیستم‌های خود را در مورد اسب سواری بهینه کنیم، و این فناوری جدید هنوز نوپا بود. جاده‌ها کمیاب بودند، پمپ بنزین‌ها کمیاب بودند و خود ماشین‌ها غیرقابل اعتماد بودند.
وقتی صد سال بعد خودروهای برقی بازگشتند، همین اتفاق دوباره رخ داد. در ابتدا برد محدود داشتند، فضای محدود، شتاب کم و شارژ دردسرساز بود.
هنگامی که یک فناوری جدید وارد می شود، تقریباً همیشه در یک نقطه ضعف سیستمی قرار می گیرد. اگر صبر کنیم تا چیز جدید بهتر از چیز قبلی شود، ریسک بزرگی می کنیم.
این به این دلیل است که ما رقبایی داریم که زمان صرف یادگیری فناوری جدید و مهم‌تر از آن ساختن سیستم‌هایی پیرامون آن می‌کنند. آنها مشتریانی را به دست خواهند آورد که ممکن است در بازگرداندن آنها مشکل داشته باشید. آنها شروعی دارند که می‌تواند یک نسل طول بکشد.
هربی هنکاک یک دهه قبل از بسیاری از همتایان خود آزمایش با ابزارهای الکترونیکی را آغاز کرد. این باعث شد که او نه یک بلکه دو تا از موفق ترین تک آهنگ های جاز تمام دوران را بسازد.
اگر پیمانکار محوطه سازی محلی به علف کش های برقی و دمنده های برگ استهزاء کند زیرا در کوتاه مدت مقرون به صرفه نیستند، احتمالاً برخی از مشتریان خود را از دست خواهند داد و آنچه را که باید بدانند توسعه نمی دهند. سیستم ها می رسند و سیستم های جدید اراده رسیدن
همین امر در مورد شرکت‌های رسانه‌ای نیز صدق می‌کند که از مدلی از محتوای گران‌قیمت که توسط تبلیغات پشتیبانی می‌شود، دفاع می‌کنند، و از این که فکر کنند ممکن است دوام نیاورند، خودداری می‌کنند. چقدر دیگر خواهد شد ووگ موضوع؟
هنگامی که یک چرخه تکراری از فن آوری جدید وجود دارد، سیستم ها نمی توانند کمکی به پیشرفت کنند و فناوری نیز احتمالاً بهبود می یابد.
وقتی یک فناوری یا سیستم جدید 50 درصد به اندازه فناوری قدیمی موثر است، وظیفه ما یادگیری و درک آن است.
و هنگامی که به 77% رسید، باید ایجاد یک بخش جدید، یک خط محصول جدید یا یک رویکرد جدید که آن را اتخاذ می کند در نظر بگیریم.
زمانی که به نتیجه برسد، یا بخشی از آن هستیم یا خیلی دیر.