رغبت به ایجاد و تشکیل کف، می تواند ناشی از فرمولاسیون این گروه از سیالات و یا این که مدل کاربرد آنها باشد و به کارگیری از فعال کننده های سطحی اتوکسیلات، آمیدهای اسید چرب، کربوکسیلاتهای آمین خنثی شده، سولفوناتهای نفتی یا این که طیفی از بقیه فعال کننده های سطحی می توانند تاثیر بسزایی در از فی مابین بردن کف ضد رطوبت کف داشته باشد. ولی مرز چندان مشخصی بین همین دو تیم وجود ندارد و غالبا و در لفظ عامه این 2 گروه، یکسان شناخته می شوند. ضد کف (anti-foam)که اهمیت اسم های مختلفی همچون آنتی فوم و دفومر هم شناخته می شوند، موادی شیمیایی هستند که برای خودداری از ایجاد و ساخت فوم یا کف در مایعات فرآیندی صنعتی وشیمیایی بکار می فرایند و همینطور کف های ساخته شده را می شکنند. این پدیده به عنوان یک انفجار الکترواستاتیک شناخته شده است. این ترکیبات (به استثنای مقادیر مضاعف آن) از تشکیل کف جلوگیری نمی کنند. این کالا جهت جلوگیری از تشکیل کف یا ازبین بردن کف تولید شده در محلولها به عمل میرود. دوری از تشکیل کف و یا این که از بین بردن کف تشکیل شده در شربت چغندر قند و دیگر متاع های صنعت های غذایی از مدتها پیش مورد دقت بوده است. در مقابل، ارزش بالا و ناسازگاری اهمیت بعضی رزین های اکریلیک دارا‌هستند و یا این که این که گاها پوشش پذیری دوباره را اصلی ایراد مواجه می سازند. به طور معمول در انجام فرآیندهای شیمیایی کف ها منجر ایجاد مشکلات جدی بر روی تراز پوشاننده می شوند و مانع از همین می شوند که از همه ظرفیت ظرف حامل ماده، استعمال شود. کارایی اشکال ضد کف ها به انواع آن ها و عیوبی که در تراز ایجاد می نمایند بستگی دارد. آنتی فوم ها در مایع کف، غیرقابل حل میباشد و از خصوصیت های اهمیت آن، این میباشد که به سهولت و به سرعت بر روی سطح کف توسعه می یابد. نکته مهمی که در ضد کف وجود دارااست غیرقابل حل شدن آن است. اصلی وجود این که در بیشتر موارد دو اصطلاح ضد کف1 و کف زدا2 بجای یکدیگر بکار می رود، تعریف‌و‌تمجید صحیح این اصطلاحات اساسی یکدیگر متفاوت است. سورفکتانتها میتوانند به حالتهای غیر یونی، کاتیونی، آنیونی یا آمفوتریک وجود داشته باشند. درصورتیکه شما هر نوع سوالی در رابطه حیاتی کجا و شیوه به کارگیری از ضد کف دانشمند دارید، می توانید اصلی ما در برگه وب تماس بگیرید.